Salsa meksykańska do nachos

Chyba każdy z nas zna to cudo. Głównie z supermarketów, gdzie o zdrowym składzie trochę można pomarzyć. Tak też jadłam do momentu, gdy nie trafiłam na ten przepis. Akurat przytargałam z ryneczku siatę pomidorów lima z zamiarem zrobienia domowego ketchupu i passaty na zimę. Szybko zweryfikowałam plany i zrezygnowałam z ketchupu (którego nie jem w ogóle) na rzecz salsy. Salsa okazała się wyśmienita! Żałuję jednak, że zrobiłam sosu tylko z połowy składników, bo śladu już po nim nie ma. Zamierzam jednak odwiedzić w najbliższych dniach ponownie ryneczek i znów nanieść siaty pomidorów. Tym razem na solidne zapasy.

Składniki (na 5-6 słoików):

• 2 cebule
• 3 papryki czerwone
• 3 małe papryczki chili
• 4 ząbki czosnku
• 1 i 1/2 kg pomidorów lima
• 6 łyżek octu z czerwonego wina
• 1 łyżka suszonego oregano
• 1 łyżka słodkiej papryki w proszku
• 1/2 łyżeczki pieprzu
• 1 i 1/2 łyżeczki kminu rzymskiego
• 1 łyżka cukru
• 2 płaskie łyżeczki soli

Przygotować warzywa. Cebule drobno pokroić. Papryki oczyścić i pokroić w kosteczkę. Papryczki chili oczyścić z pestek (w zależności od stopnia ostrości jaką chcemy uzyskać, część pestek możemy zachować do sosu). Pomidorom naciąć delikatnie skórkę na krzyż, sparzyć gorącą wodą, obrać ze skórki i usunąć twarde, zielone części po szypułce. Pokroić w kostkę.

Na patelni rozgrzać dwie łyżki oliwy. Dodać cebulę i dusić kilka minut. Wycisnąć czosnek i dodać pokrojone papryczki chili. Chwilę smażyć. Odstawić.

W dużym garnku umieścić pokrojone pomidory i papryki. Dodać usmażoną cebulę, ocet oraz cukier. Gotować bez przykrycia przez około 1 godzinę, co jakiś czas mieszając. Sos powinien się zredukować i być gęsty. Jeśli nadal jest za rzadki, gotować kolejne 15 minut. Pod koniec gotowania doprawić salsę oregano, słodką papryką, kminem, solą i pieprzem.

Przygotować słoiki. Bardzo dokładnie wyparzyć słoiki oraz przykrywki. Wysuszyć. Do słoików nakładać gorący sos pozostawiając około 3 cm przestrzeni od pokrywki. Zakręcić i odwrócić do góry dnem. Odczekać aż sos się wystudzi, a wieczka będą wklęsłe.

Bucatini all’amatriciana

Od czego by tu zacząć. Może od tego, że ledwo, lecz szczęśliwie wróciliśmy zaplanowanym lotem z Rzymu z włoskich wakacji. O szczegółach wszak opowiem w kolejnym wpisie, gdzie szykuję foto i opisową relację o tym, jak to wspaniale we Włoszech, i że nie pada, a wręcz upał. Już przed wyjazdem skompletowałam kilka książek kucharskich z włoskimi specjałami i przestudiowałam trochę Internetu, co koniecznie zjeść, gdzie, i jak. W jednej z książek wyczytałam o makaronie all’amatriciana, który można znaleźć w menu wielu rzymskich restauracji, i którego nazwa wzięła się od miasta Amatrice, leżącego niedaleko stolicy. Danie bazuje na guanciale (lecz w większości zastępowany jest on boczkiem), serze pecorino i pomidorach, a powinno się je podawać z makaronem typu bucatini. I choć nie miałam okazji spróbować matriciana podczas zaledwie jednodniowego pobytu w Rzymie (zjadłam za to wspaniałe spaghetti alle vongole), to postanowiłam przygotować to danie w domu. Tym bardziej, że z wycieczki przywiozłam kilka paczek makaronów.

Składniki (na 3 osoby):

• 300 g makaronu bucatini (spaghetti lub penne)
• 1/2 cebuli
• 2 łyżki oliwy
• 100 g guanciale/pancetty/boczku
• 2 małe papryczki chili
• 1/3 szklanki białego wina pół- lub wytrawnego
• 400 g pomidorów z puszki (lub świeżych bez skóry)
• 1/2 szklanki tartego sera pecorino
• pieprz

Makaron ugotować w osolonej wodzie zgodnie z instrukcją na opakowaniu.

Podczas gotowania makaronu przygotować sos. Drobno posiekać cebulę. Boczek pokroić w podłużne plasterki lub słupki. Papryczki oczyścić z pestek, pokroić. Na patelni rozgrzać oliwę, dodać cebulę, chwilę podsmażyć. Dodać boczek i chili, smażyć do momentu aż tłuszcz z boczku zacznie się wytapiać, a mięso lekko rumienić. Wlać wino i odparować. Dodać pomidory, zmniejszyć ogień i dusić przez kilka minut, aż pomidory się rozpadną, a sos zgęstnieje. Doprawić pieprzem. Jeśli potrzeba, doprawić również solą.

Makaron odcedzić i pozostawić kilka łyżek wody z gotowania makaronu. Wymieszać z sosem i połową sera pecorino.

Makaron podawać posypany resztą pecorino.

Sałatka makaronowa z pomidorami, bazylią i fetą

Sałatka, którą można jeść na zimno i na ciepło. Można dodać do niej wszystko, czego dusza zapragnie. Można również spracować resztki, które mamy w lodówce, a brak pomysłu, co przygotować na obiad w upale. Można też zabrać ją do pracy lub postawić gościom. Bardzo ją lubię, jak większość sałatek makaronowych i makarony w ogóle.

Składniki (na 2 porcje):

• 200 g makaronu fussli lub penne
• 1/2 cebuli lub 2 małe cebule dymki
• 8 pomidorków koktajlowych
• 100 g sera feta
• 5 pomidorów suszonych
• pęczek świeżych liści bazylii
• pęczek świeżych liści oregano
• 1 łyżka octu balsamicznego
• 3 łyżki zalewy olejowej z suszonych pomidorów
• opcjonalnie: czarne oliwki, tarty parmezan

Makaron ugotować z osolonej wodzie. Ostudzić.

Pokroić bardzo drobno cebulę. Pomidorki koktajlowe pokroić na ósemki i zalać octem balsamicznym. Fetę pokruszyć. Pomidory suszone, bazylię i oregano posiekać. Wszystkie składniki połączyć wraz z olejem z suszonych pomidorów.

Sałatkę podawać oprószoną tartym parmezanem.

Makaron z ricottą, bazylią i pomidorkami

Bazylia tak się rozrosła w doniczce na parapecie, że wielkość jej liści mnie zadziwia. Nie mogłam zatem przepuścić okazji, aby ich nie wykorzystać. Co jednak zrobić z bazylią, kiedy w lodówce prawie nic nie ma? Makaron z trzema składnikami, którego przygotowanie zajmie zaledwie 10 minut.

Składniki (na 1 osobę):

• 4 garście pełnoziarnistego makaronu świderek fussli
• 6 pomidorków śliwkowych lub koktajlowych
• 7 listków bazylii
• 100 g  ricotty (około 3 łyżki)
• oliwa, pieprz

Makaron ugotować zgodnie z instrukcją na opakowaniu. W między czasie pokroić bazylię i pomidorki na pół.

Makaron odcedzić na sicie. W garnku po gotowaniu makaronu dolać łyżkę oliwy, wrzucić pokrojone pomidorki, bazylię, ricottę i makaron. Wymieszać. Doprawić pieprzem.